Een brittebericht

Op valentijnsdag heeft Britt een ongelukkige val gemaakt en het gevolg is een gebroken arm. Ik bespaar je de details van die dag, stress, pijn en onmacht als ouder is niet iets wat je graag leest. Vorige week dinsdag terug voor controle geweest. Spalk mocht er eventjes af voor de foto's. Wat een verschil al met de week ervoor! Een rechte pols ipv een "s" vorm. En twee puntjes met draadjes waaraan je kan zien waar de pinnetjes erin zijn gegaan.
Vanmiddag weer terug naar de chirurg. Dan mag eindelijk de spalk eraf en mag Britt een flashy gips uitzoeken. Britt heeft niet al te best geslapen vanacht, zenuwen omdat ook de draadjes eruit mogen. Bang voor weer pijn, die nu eindelijk weg is. Als "goede" ouder probeer je dan te sussen en eea te relativeren. Toch kan ik me haar zenuwen wel voorstellen. Een arm breken doe je niet alle dagen, dus de gevolgen daarvan zijn onbekend. Gelukkig is het team in het ziekenhuis waar wij iedere keer weer mee te maken hadden een goed opgeleide groep mensen en ze kunnen super goed met kinderen overweg. Iets waar vele ouders nog van kunnen leren, waaronder ook ondergetekende. Want ja, hoe ga je daar nu mee om? Je kan tenslotte niet zeggen dat het helemaal geen pijn doet? Want als het dan toch een klein beetje zeer doet eventjes, sta je daar als ouder met je goede bedoelingen.
Ik ben Britt aan het leren om alles te nemen zoals het komt en daardoor kan ze zelf haar levenslessen halen. Ik bereid haar niet voor op het ergste, maar geef opties. Want elke ervaring opnieuw is een unieke en kan iedere keer weer op een andere manier ervaren worden.

Onder het mom van: "we zullen wel zien", gaan we straks naar het ziekenhuis.

Wel mooi om als ouder te ondervinden hoe jouw kind met haar "ongemak" omgaat. In een vermoeide bui heeft ze overal hulp bij nodig en gaat alles moeizaam. Maar als ze lekker fit en wakker is, doet ze er bijna alles mee. Wat ook leuk is om te zien is hoe snel kinderen zich kunnen aanpassen aan hun "nieuwe" situatie. Ineens links kunnen schrijven, tekenen, haren kammen, tanden poetsen. De grote mensen kunnen daar een groot voorbeeld aan nemen! Heerlijk zo flexibel dat kinderen kunnen zijn!

Als ouder maak je veel mee met je kinderen. Leuke, emotionele, spannende, verdrietige en minder leuke dingen. Maar 1 ding staat vast. Niets is zo leuk als een ouder van een kind te zijn. Niets is zo leerzaam als dat. Wij doen als ouder op onze manier onze best om de kinderen een zo goed mogelijke opvoeding te geven. Je krijgt daarvoor een onvoorwaardelijke liefde en leerlessen van terug!

Ik ben supertrots op mijn "kleine" meid! En dankjewel Britt dat je mama helpt bij jouw opvoeding. Samen zorgen we ervoor dat je een flinke grote meid wordt!

xxx

Riesje